کتاب، چیز خطرناکی است!

شما عسل واقعی را انتخاب می‌­کنید یا شکر صنعتی؟

آلن دو باتن به نقل از مارسل پروست در کتاب “چگونه پروست می­‌تواند زندگی شما را تغییر دهد“می‌‌­گوید:

«تا وقتی کتاب خواندن برای ما یک عامل تحریک کننده‌­ای باشد که جادویش کلید فتح باب مکان­‌های عمیق در وجودمان بشود، که جز این طریق به آن دسترسی نیست، نقش آن در زندگی‌مان قابل احترام است. از طرف دیگر اگر به عوض بیدار کردن ما نسبت به زندگی مستقل از ذهن، جای آن را بگیرد، به طوری که حقیقت دیگر از نظرمان آرمانی نباشد که با گسترش افکار خودمان و به نیروی تلاش قبلی مان محقق بشود و فقط عنصری مادی باشد که میان اوراق کتاب جا خوش کرده، همچون عسلی که دیگران برایمان تدارک دیده‌­اند و کافی است ما دست دراز کنیم و آن را از طبقه کتابخانه برداریم و با خیال آسوده و آرامش و مفعولانه امتحان کنیم، در آن صورت کتاب چیز خطرناکی است.»

در فرهنگ آرمانی ما کتاب خواندن به عنوان یکی از بهترین راه­های پر کردن اوقات فراغت معرفی می­‌شود. این یکی از فرهنگ‌­های خوب ماست اما به شرطی که عادتی نشود برای همیشه. کتاب خواندن فقط بازی و سرگرمی نیست که فقط در اوقات بیکاری به آن رجوع کنیم. کتاب تنها راه افزایش سطح زندگی ماست پس بنابراین نباید فقط برای اوقات فراغت باشد.

نگاه تفریحی دائم به کتاب، حکم یک غده سرطانی مهلک را دارد که به مرور جان اندیشه و تفکر ما را می­گیرد. این سندرم وقتی شروع به رشد می­‌کند که ما نتوانیم زمانی ثابت برای مطالعه جدی در روزمره خود ایجاد کنیم، و هر وقتی که به اصطلاح عشقمان کشید شروع به مطالعه کنیم. این کار باعث می­‌شود ما از آنچه کتاب برای ما به ارمغان می‌­آورد دور شویم و هر بار به مسائل مختلف سطحی‌تر برخورد کنیم.

اما چرا سطحی‌تر؟ کتاب تنها راه ممکن برای افزایش دانش ماست. کتاب تنها منبعی است که با هر کدام از آنها سطح دانش ما افزوده می‌­شود و تجارب ما زیاد و زیادتر می‌­شود ولی آن چیزی که امروزه در سطح مردم مشاهده می­‌شود نوعی سعی برای پیدا کردن دانش در میان فضای مجازی است.اگر کتاب را عسل واقعی بدانیم، پیدا کردن علم و دانش در اینترنت حکم شکر صنعتی را دارد، که فقط  دهانتان را شیرین می­‌کند و هیچ وقت نمی­‌تواند به شما سودی برساند مگر اینکه فشارتان افتاده باشد، که در آن صورت هم فقط شما را معتاد می­‌کند. بنابراین اگر درگیر پیدا کردن اطلاعات مورد نیازتان در فضای مجازی هستید باید بگویم که دارید با شکر صنعتی مرض قند خودتان را تضمین می­‌کنید بدون آنکه نیروی بدنتان تضمین شود، و یا اینکه بر عمق دانشتان اضافه شود.

کتاب عسل واقعی است منبع مغزی که از تمامی موادی که شما برای زنده ماندن به آن نیاز دارید کتاب حیات شما را تضمین می­‌کند به شرطی که به طور مرتب از آن استفاده کنید نه هر وقت که دلتان خواست.

سراغ منبع عسل واقعی تان بروید یک کوزه بردارید و خیلی جدی و قانون مند شروع به خوردن آن کنید و از این به بعد روزانه به طور جدی از آن استفاده کنید تا یک هیکل ورزشکاری خوب داشته باشید.