وقتی تصمیم می گیرید تغییر کنید، کائنات به دنبالتان نمی آیند. معمولا وقتی مدت ها هدفی را در سرتان می پرورانید یا سال ها برای کاری تلاش می کنید، این اتفاق یعنی همکاری کائنات رخ می دهد؛ چه با ملاقات غیر منتظره ی استادی که می تواند کمکتان کند، چه با یافتن ناگهانی یک کتاب یا …

اما این اتفاق به این سادگی ها هم نیست. وقتی تصمیم میگیری کتابخوان شوی، مدرسی موفق شوی یا به هر هدفی که در سر داری برسی، کائنات به دنبالت نمی آیند، بلکه تو باید به دنبالشان بروی. حتی گاهی می بینی که همه چیز و همه کس برضد تو شده اند، به هرنحوی سنگ پیش پایت می اندازند و قضاوتت می کنند. پس بهتر است خودت باشی. اگر منتظر کائنات بنشینی یا انتظار رسیدن انرژی مثبت از طرف دیگران را داشته باشی راه به جایی نخواهی برد، می بینی که همه چیز ضد تصمیم و هدف تو پیش می رود و اگر خودت را در نیابی به شدت سرخورده خواهی شد. در این مواقع باید آنقدر سماجت داشته باشی، صبر و پافشاری بر تصمیمت داشته باشی تا موفق شوی.

گاندی در این باره می گوید:

اول شما را نادیده می گیرند، بعد به شما می خندند، سپس با شما می جنگند و درنهایت موفق خواهی شد و همان افراد برایتان کف می زنند.