“حذف و اضافه”برای دانشجویان اصطلاحی آشناست و می دانند که گاهی مجبورند اضافه برآنچه قبلا انتخاب کرده اند، واحدهایی بردارند، برخلاف تصمیم گذشته شان دروسی را حذف کنند یا واحدهایی را حذف کنند تا بتوانند کلاس هایی را بردارند.

نکته ای که می خواهم یادآوری کنم این است که در تمام زندگیمان،حذف و اضافه باید وجود داشته باشد.هرگاه میخواهیم چیز ارزشمندی به زندگیمان اضافه کنیم، لازم و طبیعی است که بخاطرش مورد دیگری را حذف کنیم. ما نمی توانیم در همه زمینه ها موفق باشیم و همیشه مجبوریم انتخاب کنیم چه چیزی را حذف کنیم تا چیز دیگری بدست آوریم. مثلا ممکن است در دوران دانشجویی تصمیم گرفته باشید وارد دنیای کسب و کار شوید. برای اینکه بتوانید در این حوزه قوی شوید، احتمالا ناچارید به معدل ۱۵ قانع باشید. نمی توانید توقع داشته باشید همه اساتید را راضی کنید، همه ی کلاس ها را حاضر شوید، معدل بالایی بگیرید و درحوزه ی اقتصادی هم کاملا موفق باشید.

چه تعداد از کانال های تلگرامی تان را فقط سین می کنید و علاقه ای به مطالعه ی منظم محتوایش ندارید؟ بهتر نیست آدرس چنین کانال هایی را جایی یادداشت کرده و آنها را ترک کنید؟

اگر به آدم های موفق اطرافتان نگاه کنید متوجه خواهید شد که در زندگیشان چیزهایی را حذف کرده اند تا در حوزه هایی به موفقیت رسیده اند. نو جوانان در حوزه سنی حدودا ۱۵ سال دوست دارند همه چیز را باهم داشته باشند؛ درحالیکه چنین امکانی وجود ندارد و این بهانه ای برای سرخوردگیشان می شود. «ما در لاکچری انتخاب قرار داریم.» و این اتفاق بسیار خوبی است که می توانیم انتخاب هایی داشته باشیم و مسیرمان را باتوجه به آنها تعیین کنیم.

در دنیایی که پر از محتواهای مختلف است، لاکچری انتخاب دستتان را می گیرد که علاقمندی هایتان را گزینش و همان ها را دنبال کنید؛ اما با اصالت.

به قول ادریس میرویسی:

اگر می خواهی فرد موفقی باشی،فقط دو مورد از اهدافت را دنبال کن و اگر می خواهی قطعا به هدفت برسی،فقط یک هدف داشته باش.