حل مسئله به روش کودکان بیش فعال

احتمالا صفت بیش فعال را بارها و بارها شنیده باشید که نثار بچه های بازیگوش خانواده می‌شود، به کودکانی که دست به کارهای  ناگهانی و پر خطر، بدون توجه به عواقب آن می‌زنند معمولا بیش فعال میگوییم. این دسته از بچه ها ممکن است به دلیل کارهای خاصی که انجام می‌دهند و سرزنش و بعضا توبیخ هایی که می‌شوند عزت نفس‌شان آسیب بیند و یا اینکه در ارتباط برقرار کردن و دوست‌یابی دچار مشکل شوند.

حتی این ویژگی ها را میتوان در افراد بزرگسال هم دید این رفتار ناشی از « اختلال یا کمبود توجه است »

کمبود توجه نشانه‌هایی مثل:

• عدم تمرکز و پرداختن به یک موضوع یا کار خاص
•  پرحرفی
•  زندگی در تخیلات و بافته های ذهنی
•  اینطور نشان می‌دهد که گوش به حرف طرف مقابل نمی‌دهد، مثلا وقتی او را صدا می‌کنید نمی‌شنود
• اغلب وسایلشان را فراموش می‌کنند با خود ببرند
• اغلب موفق نمی‌شوند کاری را به سرانجام برسانند و زود از هر کاری خسته می‌شوند
• خیلی زود افکار منفی باعث پریشانی‌شان می‌شود
• بی‌قرار اند و آرامش ندارند
• صبر و طاقت انتظار کشیدن را ندارند
• باهوش اند اما نمی‌توانند نمره های خوبی بگیرند چون توجه به حرف‌های معلم ندارند

ما قصد نداریم راهکارهای برای رفع بیش فعالی دهیم اگر با این هدف تا به اینجای مقاله را خوانده اید، راه حلی که برای شما داریم تقویت تمرکز است که برای این موضوع میتوانید مقاله « تمرکز تنها نجات دهنده ما در عصر حواسپرتی » را بخوانید.

ما می‌خواهیم از یک ویژگی رفتاری افراد بیش فعال کمک بگیریم برای ایده یابی.

افرادی که ذهن شلوغ و خیالبافی دارند درست قبل اینکه ایده ای به ذهنشان برسد منطقه معینی از مغزشان فعال می‌شود.

کسانی که دچار اختلال و نقص توجه هستند همین مناطق مغزی شان فعالیتی غیر معمول دارد. جالب است بدانید افرادی که مبتلا به نقص توجه هستند در مقایسه با افراد سالم دارای تفکر خلاق تری هستند و کارهای علمی جدیدی را انجام داده اند. مثلا کارآفرین ریچارد برانسون بنیانگذار شرکت هوایی ویرجین ایر نمونه ای از همین افراد است که با وجود ابتلا به اختلال نقص توجه توانسته است به موفقیت های چشمگیری داشته باشد.

معمولا این افراد در بزرگسالی بیش‌فعالی شان متوقف می‌شود ولی اختلال نقص توجه شان همچنان باقی می ماند.

این افراد درهنگام مواجه شدن با یک مشکل بهتر از بقیه می‌توانند راه حل های نوآورانه و ابتکاری ارائه دهند اگر چه فاقد آن ناحیه از مغز که مربوط به توجه است هستند یا شاید هم به علت همین نقص است که چنین خلاق هستند.

در یک آزمایش داوطلبان را با یک چالش رو به رو کردند که برای حل آن باید از ابتکار و خلاقیت خود استفاده می‌کردند. در این آزمایش آن هایی که ذهنشان را آزادانه رها کرده بودند تا به پرسه زنی برای یافتن راه حل بپردازند ۴۰ درصد از پاسخ های خلاق را ارائه دادند و وقتی افرادی را که کار خلاقانه ای را انجام داده بودند تابلوی نقاشی کشیده بودند یا ثبت اختراع داشتند آزمایش کردند تا ببینند در هنگام انجام دادن کار مغزشان چقدر در اطراف موضوعات بی‌ربط پرسه می‌زند و این نشان می‌دهد که باز گذاشتن ذهن می‌تواند به خلاقیت کمک کند.

در لحظاتی که از جوش و خروش خلاقیت خبری نیست، یعنی زمان های قبل از جرقه نوآوری مغز معمولا در حالت آرامش و آسودگی قرار دارد و بر چیز خاصی تمرکز ندارد.

یکی از امواجی که از مغز متصاعد می‌شود موج آلفا است. این امواج باعث یادگیری آسان تر میشوند و نشان می‌دهند فرد در عالم خواب و خیال فرو رفته است. چون مغز انبوهی از اطلاعات را در خود جمع می‌کند وقتی ذهن را آزاد میگذاریم این اطلاعات در هم آمیخته شده و گاهی اوقات ترکیبات نوآورانه ای را ایجاد می‌کند و ایده های خلاقانه ای به ذهن می‌رسد.

در عصر اطلاعات که همه به داده های یکسانی دسترسی دارند، فقط از طریق ترکیب ایده ها با روش های خلاقانه و همچنین ذهن پرسشگر میتوان از منابع پنهان ذهن به ارزش ها و ایده های جدید دست یافت .

این شناخت از مغز ما را به اهمیت پرسه زنی ذهن می‌رساند. همانطور که تمرکز بر کار و فعالیت ها اهمیت فوق العاده ای دارد اگر قصد شما از مطالعه و کارتان تولید محتوایی خلاقانه، راه اندازی یک کسب و کار و … است باید برای استراحت و آزادی ذهن هم اهمیت قائل شوید.

یکی از این راه ها پیاده روی و آزاد گذاشتن ذهن است یا آزاد نویسی .

اما باید مراقب بود که باز گذاشتن ذهن برای رسیدن به ایده ها و افکار جدید با نوشخوارهای ذهنی بی ثمر متفاوت است . مغز یک عضله است همانطور که برای تقویت عملکرد نیاز به ورزش و تمرین دارد به همان اندازه نیز احتیاج به استراحت دارد.